Hoe ik fulltime fotograaf werd

In deze blog lees je mijn verhaal: van niet weten wat ik wilde doen, naar een leven als fulltime fotograaf. Het was niet makkelijk, en dat is het nog steeds niet. Maar ik wil ook jou uitdagen om je dromen te volgen. Als je erin gelooft is alles mogelijk!

Als 16-jarig ventje zat ik op de HAVO. Ik volgde m’n lessen, vond vooral gym (BSM) leuk maar ik had geen idee wat ik later wilde gaan doen. Waar ik als kind heel graag boswachter wilde worden was dat niet meer iets wat ik ambieerde. Maar wat dan wel? 𝘐𝘦𝘵𝘴 𝘮𝘦𝘵 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯, dat wist ik wel, maar toen ik tijdens mijn tussenjaar m’n eerste cameraatje kocht wist ik pas dat ik 𝘧𝘰𝘵𝘰𝘨𝘳𝘢𝘧𝘪𝘦 écht heel leuk vond. Dagenlang ging ik naar het bos om natuurfoto’s te maken en de mogelijkheden van mijn camera uit te proberen.

Ook kon ik enorm genieten van zonsondergangen fotograferen. Zo heb ik avonden lang uit mijn dakraam gehangen om timelapses te maken van de zon, haha. In die tijd hield ik ook fanatiek een Instagram account bij waar ik veel foto’s deelde en ook veel leerde van andere fotografen. Ik ging wel eens met andere fotografen op pad, tegen wie ik enorm op zag. Toen ik complimenten kreeg van hun dacht ik: dit kan wel eens iets serieus gaan worden!

Na een tijdje kwamen mijn foto’s onder de aandacht bij mensen in mijn omgeving. Vooral mensen uit de kerk wisten me te vinden. Opeens mocht ik gezinnen fotograferen en deed ik zelfs m’n eerste bruiloft, iets wat ik vooraf nooit gedacht had. Ik verdiende opeens geld met iets wat ik heel leuk vond! Wie had dat gedacht?

Fulltime fotograaf, zou je dat wel doen?

De wens om mijn bedrijf uit te breiden en fulltime fotograaf te worden werd steeds sterker. Regelmatig zat ik urenlang op mijn zolderkamertje te editten en tutorials te kijken. Zelf was ik er zeker van dat ik een echte onderneming kon starten, maar vanuit mijn omgeving waren hier nogal eens wat twijfels over. Dit motiveerde me alleen maar meer 𝘰𝘮 𝘩𝘦𝘵 𝘵ó𝘤𝘩 𝘵𝘦 𝘥𝘰𝘦𝘯. Tikje eigenzinnig, denk ik.

Na het afronden van mijn opleiding MMZ en na meerdere jaren te hebben gewerkt in de gehandicaptenzorg kwam ik overspannen thuis te zitten. Een hele nare periode, maar dit zorgde er wel voor dat ik móest kiezen tussen de zorg en fotografie. Ik koos voor het laatste en ik ben 𝘯𝘰𝘨 𝘦𝘭𝘬𝘦 𝘥𝘢𝘨 𝘣𝘭𝘪𝘫 met deze keuze.

Sinds 1 januari 2023 mag ik mezelf fulltime fotograaf noemen. In deze tijd heb ik al ontzettend veel fotoshoots en bruiloften mogen doen. Hiervoor heb ik het hele land door mogen reizen, en dat zal ook het komende jaar zo zijn. Zo mag ik dit jaar bruiloften vastleggen in Utrecht, Zeeland, vlak naast Amsterdam en gelukkig ook in mijn eigen mooie Drenthe. Ik huur tegenwoordig een kantoortje, wat het allemaal nóg echter maakt.

Ik ben de gezinnen, families, ondernemers en bruidsparen die ik heb vastgelegd hier zo dankbaar voor. Het vertrouwen wat ik elke keer weer krijg voelt soms onwerkelijk, maar o zo fijn. Soms valt het tegen, ga ik op m’n bek of heb ik (financiële) stress maar het volgen van m’n hart heeft me ook ontzettend veel 𝘳𝘶𝘴𝘵, 𝘦𝘯𝘦𝘳𝘨𝘪𝘦, 𝘤𝘳𝘦𝘢𝘵𝘪𝘷𝘪𝘵𝘦𝘪𝘵 𝘦𝘯 𝘷𝘳𝘪𝘫𝘩𝘦𝘪𝘥 opgeleverd.